Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΣΥΝΑΞΗ ΓΟΝΕΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2013



Την Παρασκευή 01 Νοεμβρίου 2013 στις 07:00 το απόγευμα, θα μιλήσει στη σύναξη των γονέων και των νέων ζευγαριών της Ενορίας μας ο Ψυχίατρος κ. Γκάρο Εσαγιάν με θέμα: Αυτοκτονία: Υπάρχει λύση.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΚΕΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΊΔΑΣ






ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ' ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ,
 Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ


ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ από τις 08:00μ.μ. έως τη 01:00 μετά τα μεσάνυχτα

    Σήμερα το βράδυ στίς 08:00 μ.μ. θα τελέσουμε στον Ιερό ναό Αγίας Βαρβάρας Κομοτηνής, Αγρυπνία πρός τιμήν της Αγίας και Ενδόξου Οσιοπαρθενομάρτυρος Αναστασίας της Ρωμαίας. 






           Βιογραφία της Αγίας Αναστασίας 
Η όσια Αναστασία έζησε στα χρόνια του Δεκίου (κατ' άλλους του Διοκλητιανού) και Bαλλεριανού και καταγόταν από τη Ρώμη. Όταν πέθαναν οι πλούσιοι γονείς της, διαμοίρασε την περιουσία που κληρονόμησε στους φτωχούς και αποσύρθηκε σε μοναστήρι.

Όταν τη συνέλαβε ο ηγεμόνας Πρόβος (περί το 256 μ.Χ.), υπενθύμισε στην Αναστασία την ανθηρή νεότητα της, για την οποία θα έπρεπε να αρνηθεί το Χριστό. Τότε, δυναμική υπήρξε η απάντηση της Αναστασίας: «Εγώ, είπε, μία ωραιότητα και νεότητα γνωρίζω, εκείνη που δίνει ο Χριστός στις πιστές και γενναίες ψυχές, που προτιμούν γι’ Αυτόν το θάνατο αντί άλλων εγκόσμιων αγαθών, όταν αυτά προτείνονται για την προδοσία του Θεού τους. Πλούτη είχα άφθονα. Δεν τα θέλησα. Αλλά το Χριστό μου τον θέλω και απ' Αυτόν καμία δύναμη δε θα μπορέσει να με χωρίσει. Αν αμφιβάλλεις, δοκίμασε». Εξαγριωμένος από την απάντηση ο Πρόβος, τη  μαστίγωσε στο πρόσωπο, και επειτα απο φρικτά  μαρτύρια τελικά την αποκεφάλισε. Έτσι, η Αναστασία πήρε τον αμαράντινο στέφανο του μαρτυρίου.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ



Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ


Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 27 Οκτωβρίου (Ζ´ Λουκά)

(Λουκ. η´ 41-56)
                Τ καιρ κείν, νθρωπός τις προσλθε τ ᾿Ιησο νομα ᾿Ιάειρος, κα ατς ρχων τς συναγωγς πρχε· κα πεσν παρ τος πόδας το ᾿Ιησο παρεκάλει ατν εσελθεν ες τν οκον ατο, τι θυγάτηρ μονογενςν ατ ς τν δώδεκα, κα ατη πέθνσκεν. ᾿Εν δ τ πάγειν ατν ο χλοι συνέπνιγον ατόν. Κα γυν οσα ν ύσει αματος π τν δώδεκα, τις ατρος προσαναλώσασα λον τν βίον οκ σχυσεν π᾿ οδενς θεραπευθναι, προσελθοσα πισθεν ψατο το κρασπέδου το ματίου ατο, κα παραχρμα στη ύσις το αματος ατς. Κα επεν ᾿Ιησος· Τίς ψάμενός μου; ᾿Αρνουμένων δ πάντων επεν Πέτρος κα ο σν ατ· ᾿Επιστάτα, ο χλοι συνέχουσί σε κα ποθλίβουσι, κα λέγεις τίς ψάμενός μου; Ο δ ᾿Ιησος επεν· Ηψατό μού τις· γ γρ γνων δύναμιν ξελθοσαν π᾿ μο. ᾿Ιδοσα δ γυν τι οκ λαθε, τρέμουσα λθε κα προσπεσοσα ατ δι᾿ ν ατίαν ψατο ατο πήγγειλεν ατ νώπιον παντς το λαο, κα ς άθη παραχρμα. Ο δ επεν ατ· Θάρσει, θύγατερ, πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου ες ερήνην. Ετι ατο λαλοντος ρχεταί τις παρ το ρχισυναγώγου λέγων ατ τι τέθνηκεν θυγάτηρ σου· μ σκύλλε τν διδάσκαλον. Ο δ ᾿Ιησος κούσας πεκρίθη ατ λέγων· Μ φοβο· μόνον πίστευε, κα σωθήσεται. ᾿Ελθν δ ες τν οκίαν οκ φκεν εσελθεν οδένα ε μ Πέτρον κα ᾿Ιωάννην κα ᾿Ιάκωβον κα τν πατέρα τς παιδς κα τν μητέρα. Εκλαιον δ πάντες κα κόπτοντο ατήν. Ο δ επε· Μ κλαίετε· οκ πέθανεν, λλ καθεύδει. Κα κατεγέλων ατο, εδότες τι πέθανεν. Ατς δ κβαλν ξω πάντας κα κρατήσας τς χειρς ατς φώνησε λέγων· Η πας, γείρου. Κα πέστρεψε τ πνεμα ατς, κα νέστη παραχρμα, κα διέταξεν ατ δοθναι φαγεν. Κα ξέστησαν ο γονες ατς. Ο δ παρήγγειλεν ατος μηδεν επεν τ γεγονός. 

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«Ο ΝΙΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ»
            Δύο θαύματα το Χριστο φηγεται σημεριν εαγγελικ περικοπή, τ θεραπεία τς π δώδεκα χρόνια «αμορροούσης» γυναικός κα τν νάσταση τς δωδεκάχρονης κόρης το αείρου. διος χρονικς προσδιορισμς στς δύο περιπτώσεις δν εναι τυχαος: διάρκεια τς ζως το κοριτσιο συμπίπτει μ τ διάρκεια τς ρρώστιας τς γυναίκας γι τν ποία γίνεται λόγος στν ρχ τς περικοπς. σο διαρκε ζωή, βρίσκεται νθρωπος κάτω π τν πήρρεια τς φθορς κα το πόνου. παρουσία μως το Χριστο νάμεσα στος νθρώπους σημαίνει τν παρχ νς νέου κόσμου φθαρσίας κα αωνιότητας.
Θ σταματήσουμε γι λίγο στν νθαρρυντικ φράση πού πευθύνει στόν άρειο Χριστός «μ φοβο, μόνον πίστευε». φόβος μπροστ στ τρομακτικ γεγονς το θανάτου μς εναι γνωστς π τν καθημεριν μπειρία. Βλέποντας νθρωπος τι θάνατος βάζει τέλος σ’ λα τ νειρα κα τς προσδοκίες του, καταλαμβάνεται π τρόμο κα γωνία.  Εναι μάλιστα τόσο βέβαιος γιά τόν τελεσίδικο τερματισμ τν πάντων στ θάνατο, στε ν το φαίνεται τελείως νεδαφικ κα παράδοξο ἐὰν κάποιος ποστηρίξει τ ντίθετο.
τσι, ο συγγενες κα φίλοι του αειρου «κατεγέλων», ταν ησος βεβαίωνε τι τ παιδ το ρχισυνάγωγου «οκ πέθανεν, λλ κθεύδει». Καταγέλουν ο νθρωποι μ γνωρίζοντας, μλλον μ πιστεύοντας τι ρχηγς τς ζως βρίσκεται νάμεσά τους γι ν νικήσει τ φθορά, ν λευθερώσει τος νθρώπους, ν καταργήσει τ θάνατο.  Τν καταστροφ κα φθορά, πο φερε μέσα στν κόσμο ωσφορικ πανάσταση το νθρωπου κατ το Θεο, ρχεται ν πανορθώσει Υἱὸς το Θεο διώχνοντας τν σθένεια, τν πόνο κα τ θάνατο π τν κόσμο κα δηγώντας τν νθρωπο στ «ρχαο κάλλος».
Τ θαύματα το Χριστο φανερώνουν ατν τν καινούρια πραγμα-τικότητα πο γκαινιάζεται, δείχνουν τν κόσμο τς θείας γάπης, ναν κόσμο χωρς πόνο κα δάκρυα, χωρς φθορ κα καταστροφή, χωρς τ φόβο το θανάτου. Ατς εναι κόσμος, πως τν θέλησε κα τν δημιούργησε Θες κα πως ναδημιουργεται δι το Χριστο.
Ατήν τήν τελική νακαίνιση τή βλέπουμε δη στά θαύματα το Χριστο, στά θαύματα το γίου Πνεύματος μέσα στή ζωή τς κκλησίας νά τούς αἰῶνες.  Τήν τελική κατάσταση τς φθρασίας τή ζον δη ο πιστοί γευόμενοι τούς καρπούς τν θείων δωρεν μέσα στά μυστήρια τς κκλησίας.

Εκ της ιερας μητροπολεως

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

ΣΥΝΑΞΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

Σήμερα στις 07:00 το απόγευμα στην αίθουσα του ιερού ναού Αγίας Βαρβάρας Κομοτηνής στη σύναξη των γονέων και των νέων ζευγαριών της ενορίας μας  θα μιλήσει ο π. Ιωάννης Μακίδης με θέμα: Ορθόδοξα κριτήρια στη ζωή μας 

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

TO EΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Κυριακή ΣΤ’ Λουκά
Η θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών
Ευαγγέλιο Κυριακής Λουκ. η’ 26-39
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ  εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ᾿ ἐν τοῖς μνήμασιν. 28 ἰδὼν δὲ τὸν  Ἰησοῦν καὶ ἀνακράξας προσέπεσεν αὐτῷ καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· τί ἐμοὶ καὶ σοί,  Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. 29 παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου. πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος, καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. 30 ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ  Ἰησοῦς λέγων· τί σοί ἐστιν ὄνομα; ὁ δὲ εἶπε· λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· 31 καὶ παρεκάλει αὐτὸν ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. 32 ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένων ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. 33 ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους, καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην καὶ ἀπεπνίγη. 34 ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον ἔφυγον, καὶ ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. 35 ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονός, καὶ ἦλθον πρὸς τὸν  Ἰησοῦν καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ᾿ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ  Ἰησοῦ, καὶ ἐφοβήθησαν.